Friday, March 27, 2015

'Reading' for a PhD

I am a PhD student in Australia. Just finished my second year, in to the third (scary!!!) We have something called confirmation seminar. We need to convince that we are in track, that we can go ahead in the PhD journey smoothly. I had mine a year back and I hit a bump! A serious one!

I was asked to do major changes to the report and re-submit. Why? I lacked research rigour. Whoa wait, what is research rigour? Basically the answer to the question 'Why on earth am I doing this project and are my research tools acceptable'? I did not have proper answers. I failed to answer questions like 'Why did you choose these participant groups?', 'How do you plan to merge different communities as you say in your research proposal?', 'What methods exactly do you plan to follow?'. Trouble!

I realized I was lacking something. I did not even know what I was lacking. So what did I do? There is only one resort you have when you lost - books. I started finding high quality books on aspects like what is research, research methodologies and also subject related journal and conference articles. Then I realized I had a huge gap in knowledge about research methodologies and how to approach a research project (I was already one year in!). I began to slowly understand what epistemology is, what is the ontology behind that, what is my research design/approach, what are the research techniques I am going to use. It all came to light. So , if you have issues understanding these terms, I suggest you to read ASAP!

Reading on subject matters kept me updated on what is happening out there. A good read can re-structure our thinking patterns. You get new ideas to write a paper out of nowhere! You begin to think more critically. You modify your research methods, and even approach. I chased footnotes/references of good articles to find where those authors learned from. I read them. Reading good texts helped my writing too. I began to learn the 'art' of writing for conference papers. And finally I got a paper accepted!

I read almost every night for three months. One hour before bed. On long train and ferry rides. Roughly ten pages per day. A book chapter or an article. I kept short notes. I scribbled on articles. It was a hassle at the beginning. Later I began to enjoy it. A good paper can challenge your mind. It is almost like watching a thriller movie like Inception.

People say writing is the key for a success of a research student. I could not agree more. Publish or perish. My supervisor always says 'If you don't write, then you haven't done anything!' I would like to update it a little. Without good reading, what you write will be just rubbish. People will read, but they won't enjoy your work. If they don't enjoy, you are more likely to fail. I am not saying I am doing wonderfully well, but I certainly know I am doing better. Reading helps, heaps!

Saturday, November 29, 2014

ආධ්‍යාත්මික ඝාතනය සහ ඡන්දය

ප්‍රභාකරන් ශ්‍රී ලාංකිකයින් ඝාතනය කළේය. ඔහු අප ශාරීරිකවද මානසිකවද ඝාතනය කළේය. නමුත්, ඔහුට අප ආධ්‍යාත්මිකව ඝාතනය කළ හැකි වූයෙ නැත. එනිසා ඔහු පරාජය වූයේය. ඛේදනීය කාරණය නම් මෙම ආධ්‍යාත්මික ඝාතනයේ කොන්ත්‍රත්තුව අප පාලකයන් විසින්ම භාරගෙන තිබීමයි. එසේ කළ යුත්තේ ඇයි? කොටින්ම කිවහොත් දූෂණය සහ වංචාව තම මූලික ආදායම් මාර්ගය බවට පත් කරගත් පාලනයකට ඇති භයානකම තර්ජනය බුද්ධිමත් ඡන්ද දායක ජනතාව වීමයි.

වංචාව සහ දූෂණයට පවතින අනුබලය පිළිබඳව කරුණු දැක්විය යුතු නැත. එය අප් රටේ රාජ්‍ය නායකයාම පිළිගෙන අවසනය. නමුත් ආධ්‍යාත්මික පිරිහීම පිළිබඳව නම් මඳක් සිතීම වටනේය. රෝග ලක්ෂණ පැහැදිලිය. රාජ්‍ය නායකයා ප්‍රසිද්ධ වේදිකවේ හොරකම පිළිබඳ පුරසාරම් දොඩන විට අත්පොළොසන් දීම මා මෑතකදී දුටු දරුණුම රෝග ලක්ෂණයකි. ආධ්‍යාත්මික ඝාතකයින් ජය ලබා ඇත. නමුත් ඒ කෙසේද?

මේ වූ කලී විෂම චක්‍රයකි. රාජ්‍ය නායකයාගේ කාර්ය භාරය ජනතාවගෙ මොළ මොට කිරීමයි. ඊට පහසුම මාර්ග‍ය අධ්‍යාපනයට කුඩම්මාගේ සැළකිලි ලබා දීමයි. දීමනා අඩුකිරීම්, විභාග අක්‍රමිකතා මින් කිහිපයකි. බොහොමයක් දියුණු රටවල් දියුණු වී ඇත්තේ අධ්‍යාපනය, කෘෂිකර්මය සහ සෞඛ්‍ය යනාදි අංශ පළමුව දියුණු කිරීමෙන් මිස කොන්ක්‍රීට් පාලම්, කාපට් පාරවල් හෝ සුපිරි හෝටල් ඉදි කිරිමෙන් නොවේ. ශ්‍රී ලංකාවේ මෙම අංශ පිළිබඳ සත්‍යය ඔබද මා ද දනිමු. අප පාලකයින් මෙය නොදන්නවා යැයි සිතිය නොහැක. ඔවුනට අවශ්‍ය වන්නේ ආධ්‍යාත්මය සිඳලූ ජන පිරිසකි. දිගු කාලීන සංවර්ධනයකට අවැසි දේ දියුණු කිරීම පසෙක ලා ජනතාව රවටන කොන්ක්‍රීට් වර්ධනයකට ඔවුන් ආවඩන්නේ එබැවිනි. එලෙසින් මොළ මොට වූ ජනයා නැවතත් පත් කරගන්නේද ඔවුන් රවටන පාලක පිරිසමය.

ජනමාධ්‍ය මවාපාන්නා වු කොන්ක්‍රීට් සුරඟන ලෝ තුළ අතරමං වූ  ඔවුහු එහිම ඇලී ගැලී වෙසෙති.
නමුත් අප තවමත් පමා වැඩි නැත. මේ සරල සත්‍යය වටහා ගත යුතුය. මෙය දැකීමට ඔබ 'මැරුවත් කොළ' හෝ 'මැරුවත් රතු' හෝ විය යුතු නැත. මෙම ඊනියා සුරඟන ලොවෙන් සැබෑ ලොවට පිවිසිය යුතුය. විෂම චක්‍රය බිඳ දැමිය යුතුය. ඔබට අවස්තාවක් පැමිණ ඇත. එයින් පල නෙලා ගත යුතුය.

මෙම ඝාතනය නවතාලිය යුතුය, මන්ද යත්, එය අපට නොදැනුනද, ශාරීරික හෝ මානසික ඝාතනයට  වඩා ප්‍රබල බැවිනි. තව දුරටත් මෙම චක්‍රය සක්‍රීයව පැවතුනහොත් අපට අලුත් 'අලි බාබා සහ හොරු හතලිහ' වන් කතාවක් ලිවිය හැකි වනු ඇත. පොදු අපේක්ෂකයා හොඳ ද නැද්ද යන්න මා නොදනිමි. නමුත් එක් දෙයක් දනිමි. ඒ නම් වත්මන් පාලනයට වඩා 'නරක' පාලනයක් ගැන මා හට සිතිය නොහැකි බවයි.

දේශපාලනය වැදගත්ය. ඒ පිලිබඳව කතා කල යුතුය. ඒ මන්ද යත් අප සියල්ලගේම අනාගතය ඒ මත රඳා පවතින බැවිනි. මෙම ඛේදනීය තත්වය වටහා ගත යුතුය. යුද්ධය දිනීම අගනේය. නමුත් එසේ දිනූ රත කෙළෙසීම මනා නොවේ. කතා, සිතුම් මෙන්ම ක්‍රියා ද අප රටට අවශ්‍යය. ක්‍රියාවේ අවමය ඡන්දයයි. තවමත් හුස්ම වැටෙන ඔබගේ විචාර බුද්ධියට සවන් දිය යුතුය.

ප.ලි. මෙය විජාතික බලවේගයන්ට හසුව බටහිර කුමන්ත්‍රණ කරුවන්ගේ ඩොලර් වලට ඇති ගිජු බව නිසා රචනා වූ ලිපියකි.

Tuesday, December 31, 2013

බුදු දහම අබිමුව ජෝතිෂය


මෙහෙම දෙයක් ලියන්න හිතුනෙ ලංකාවෙ බෞද්ධ බොහෝ දෙනෙක් ජෝතිෂය ගැඹුරින්ම විශ්වාස කරන බව පේන නිසා. හැබැයි අවධාරණයෙන් කියන්න ඕනි මොනයම් හෝ දර්ශනයක් හෝ ආගමක් අදහන කිසිදු කෙනෙක් පිලිබඳව කිසිම අමනාපයක් නෑ කියල. අනික මම මෙ ලිපිය ලියන්නෙ මගේ දැනුම මට්ටමින් කියලත් කියන්න ඕනි. මම වැරදි නම් නිවැරදි කරන්න ඕනි තරම නිදහස තියෙනව. මම බුදු දහමේ සහ ජෝතිෂයේ මූලික දෙවල් ටිකක් අරගෙන සසඳල බලන්නම්. අරමුණ තමයි මේ දේවල් කොයි තරම් එකෙනෙකට සම්බන්ධද නැද්ද කියල අදහසක් ලබාගැනීම්. වැඩි වැල්වටාරම් නැතිව කියන්න තියෙන කරුණු ටික කෙටියෙන්ම කියන්න උත්සාහ කරන්නම්.

බුදු දහමේ එන මූලික ඉගැන්වීමක් තමා කෙනෙක්ව එයාගෙ උප්පත්තියෙන්, කුලයෙන්, මලයෙන් මනින්න බෑ කියන එක. කෙනෙක්ගෙ තත්වය තීරණය වෙන්නෙ ඔහු/ඇය කරන ක්‍රියාවලින්. 

"නජච්ඡා වසලෝ හෝති
නජච්ඡා හොති බ්‍රාහ්මණො
කම්මනා වසලො හොති
කම්මනා හොති බ්‍රාහ්මණො"


යමෙක් වසලයකු හෝ බ්‍රාහ්මණයකු වන්නේ උපතින් නොව කරන ක්‍රියා වලින්ය...

ජෝතිෂයේ මූලික ඉගැන්වීමම මේ සංකල්පයට විරුද්ධයි. එතෙන්දි කෙනෙක්ගෙ උපන් වෙලාව අනුව ඔහුගේ/ඇයගෙ ජීවිතය තීරනය වෙනව. කෙනෙක්ගෙ අධ්‍යාපනය, විවාහය, රැකියාව යනාදී සියලුම දේ උපන් වෙලාව මත තීරණය වෙනවා. සමහර ජෝතීර්වේදීන් සහ සාමාන්‍ය පුද්ගලයින් මේ මතයෙම නොසිටියත් බහුතරය ඉන්නෙ මේ මතයෙ කියන එක පැහැදිලියි.

බුදු දහමේ උගැන්වෙන තවත් සංකල්පයක් තමා නියමන ධර්මතා. මේ ධර්මතා වලින් පහදන්නෙ යම් කිසි ක්‍රියාවක් සිදුවීමට හේතු විය හැකි කාරණා - උතු, බීජ, කම්ම, ධම්ම, චිත්ත.

උතු - දේශගුණ විපර්යාස හේතුවෙන්
බීජ - උපත (උපන් ස්ථානය, කාලය, දෙමාපියන්, ...)
කම්ම - තමා කරන ලද ක්‍රියාවන්ගේ ප්‍රතිවිපාක වශයෙන්
ධම්ම - ලෝකයෙ ස්වභාවික ධර්මතාවය නිසා (ඉපදීම සහ මරණය )
චිත්ත - සිතේ හටගන්න නොයෙක් සිතුවිලි නිසා

ජෝතිෂයේදි අවධානය යොමු වෙන්නෙ මේ කාරණා වලින් බීජ නියාමය ගැන විතරයි. චිත්ත නියාමන‍යට අනුව තමන් කරන ක්‍රියා හොඳින් සිතා බලා තමන්ට හා අනුන්ට යහපතක් වෙන විදියට කරන්න පුලුවන්. නමුත් ජෝතිෂය මේ කටයුත්ත කේන්දරයට භාර දෙනවා. බුදු දහමේ චිත්ත නියාමනයට වැදගත් තැනක් හිමි වෙනවා. අපි ඔක්කොම දන්නව සිත මූලික වීම බුදු දහමෙ එන මූලිකම ඉගැන්වීමක් කියල. ජෝතිෂය මේ කාරණාව බැහැර කරනව.

"දූරංගමං ඒකචරං
අසරීරං ගුහාසයං
යේ චිත්තං සංයමෙස්සංති
මොක්ඛන්ති මාරබන්ධනා"

යම් කෙනෙක් දුර ඇති අරමුණු කරා යන්නා වූ තනිව හැසිරෙන්නාවූ සිරුරක් නැත්තාවූ ශරීර ගුහාවේ නිදන්නා වූමේ සිත සංවර කරත්ද ඔවුහු මර බැම්මෙන් මිදෙත්.


මම දකින කණගාටුදායක තත්වය තමා ගොඩක් දෙනා බුදු දහම සහ ජෝතිෂය එක හා සමාන දර්ශන වගේ පෙන්වන්න උත්සාහ කිරීම. මම හිතන විදියට මේ දේවල් එකිනෙකට සෑහෙන්න වෙනස් දේවල්. අපිට ඇහෙන දේවලින් සහ මගේ පෞද්ගලික අත්දැකීම් අනුව බුදු දහමේ සත්‍යතාවය ලෝකය පුරා ප්‍රචලිත වෙනව. ජෝතිෂය වගේ විශ්වාස දියුනු වෙන රටවල් වලින් ඈත් වේගෙන යනවා. මනුෂ්‍යයන් වශයෙන් අපිට "උසස් මනසක්" ලැබිල තියෙන්නෙ ඒක පාවිච්චි කරල යහපත් දෙ කරන්න මිසක්, කලින් තීරණය වුනු දෙයක් මත ජීවිතය හසුරුවන්න නෙමෙයි කියලයි මම තදින්ම විශ්වාස කරන්නෙ. ශ්‍රී ලංකාව වගේ සම්පත් වලින් පොහොසත් රටක් දියුණු කරන්න නම් අපි මේ මිත්‍යා විශ්වාස වලින් මිදෙන්න වෙනවා.

බුද්ධ දේශනාවකින්ම ලිපිය ඉවර කරන්නම්. හිතල බලන්න ඔබ සැබෑ බෞද්ධයෙක් නම් ජෝතිෂය විශවාස කරන්න පුලුවන්ද කියන එක.

"නක්‌ඛත්තං පතිමානෙන්තං
අත්ථො බාලං උපච්චගා
අත්ථෝ අත්ථස්‌ස නක්‌ඛත්තං
කිං කරිස්‌සන්ති තාරකා"

නැකැත් බලා වැඩකරන අඥානයා කෙරෙන්, බලාපොරොත්තු වන අර්ථ සිද්ධිය ඉක්‌ම යන්නේ ය. අභිෂ්ට ප්‍රතිඵල ලාභය ම නැකත වේ. ග්‍රහ තාරකාවෝ කවර නම් යහපතක්‌ සලසත් ද? නො සලසත් මැයි.

Wednesday, June 13, 2012

ආගමක අරටුව විය යුත්තේ...


මතභේදකාරී මාතෘකා - ආගම්, දර්ශන, මතවාද. ඒත් දැන් වෙන දේවල් දැක්කම කතා නොකරත් බෑ කියල හිතුනා. ආගමක් (මම මෙතැනදි දර්ශනය, මතවාදය කියන දේවල් ඔක්කොටම පොදු වචනයක් විදියට ආගම භාවිතා කරන්නම්) කියන්නෙ මොකක්ද? විකිපීඩියා නම් කියන්නෙ මානව වර්ගයාගේ ආධ්‍යාත්මය හා සදාචාරය සමඟ බැඳුනු සංස්කෘතීන්, විශ්වාස සහ පිළිගැනීම් වල එකතුවක් කියල. මට නම් වෙලාවකට හිතෙනව ආගමක් වෙලාවකදි මනුස්සයෙක්ගෙ භෞතික ජීවිතයටත් විශාල බලපෑම් එල්ල කරනව කියල.

ආගමක් නිර්මාණය වෙන්නෙ කොහොමද? පුද්ගලයෙක් හෝ කණ්ඩායමක් හිතනව මෙන්න මේ විදියට ලෝකය තිබ්බොත් හොඳයි, එහෙම වෙන්න නම් මෙහෙම කරන්න ඕනෙ, එහෙම කළොත් මෙන්න මේ ප්‍රතිඵල ලැබෙනව, නැත්නම් මෙහෙම වෙනවා. ඊට පස්සෙ ඒ හිතුව දේවල් අනිත් අය අතරට ගෙනියනව එක එක විධි උදවු කරගෙන. මෙතනදි මම මේ කියන "පුද්ගලයා" හෝ "කණ්ඩායම" සුපිරි බලයක් තියෙන මනුස්සයෙක් නැත්නම් දෙවියෙක් කියල ඒ මතවාදය පිළිගන්න අය නිර්වචනය කරගන්නව. ඊට පස්සෙ මේ අනුගාමිකයෝ තමන්ගෙ ආගම පතුරුවන්න උත්සාහ කරනවා.

ආගමක තියෙන ප්‍රධාන ලක්ෂණ මොනවාද? මට හිතෙන්න ආගමක මිනිසාගේ පැතිකඩ තුනක් ආවරණය කරන්න හදනවා. මනස, ආධ්‍යාත්මය සහ භෞතික ජීවිතය. අපිට දකින්න තියෙන ආගම් මේ දේවල් එක එක ප්‍රමාණයෙන් ආවරණය කරනවා. එහෙම කරන්න විවිධ ආකාරයෙ නීති නැත්නම් උපදෙස් ක්‍රියාත්මක වෙනවා. මේ නීති සහ උපදෙස් අතර සමබරතාවය ආගමෙන් ආගමට වෙනස් කියලයි මට හිතෙන්නෙ.

දැන් බලමු ආගමක අරටුව නැත්නම් හරය වෙන්න ඕනේ මොකක්ද කියලා. මට හිතෙන විදියට මොන විදියෙ නීති, උපදෙස් තිබුණත් ඒවා එල්ල වෙන්න ඕනේ ලෝකය යහපත් කරන උපක්‍රමයකට කියල. ලෝකය යහපත් වෙන්න නම් මනුස්සකම් රැකෙන්න ඕනේ. මනුස්සකම කියන්නෙ අපේ හිතට වැරදි කියල හිතෙන්න නැති, තව කෙනෙක්ට සහ තමන්ට යහපතක් වෙන දේවල් වලට කැමති වෙන එකට. ඒකයි මම හිතන්නෙ විශාල මිනිස්සු කණඩායමකට අරමුණු වුණ ආගමක් වගේ දෙයක හරය "මනුස්සකම" වෙන්න ඔනේ කියල.

කොහොමද තමන්ගේ ආගම මනුස්සකමට එකඟයිද කියල හොයාගන්නේ? ආගමේ තියෙන නීති හෝ උපදෙස් වල කොහේ හරි  'යමක් ලබාගැනීමට වෙනත් කෙනෙකුට (සතෙකුට උනත්) හිංසාවක් කල යුතුයි', 'තමන්ගේ දියුණුවට අනුන්ගෙ යහ පැවත්මෙන් වැඩක් නැහැ' වගේ දේවල් සටහන් වෙනවා නම් අපිට තේරෙන්න ඕනෙ මේ ආගමේ අරමුණ වැරදියි කියලා. උදාහරණයක් විදියට 'මේ සතා මැරුවොත්, ඔබට මෙන්න මේ සම්පත් ලැබෙනවා' වගේ ප්‍රකාශයක් ගමු. අපිට තේරුම් යන්න ඕනේ සතෙක් මැරුවම කොහොමද අපිට කොහෙවත් නැති සම්පත් ලැබෙන්න කියල. ආගමක් මනුස්සකමට එකඟද කියල බලාගන්න එක එච්චර අමාරු නෑ. ආගමේ තියෙන දේවල් පිළිගත් මානව සාරධර්ම වලට එකඟයි නම්, කියන දේවලින් තමන්ටවත්, අනුන්ටවත් කරදරයක් නැත්නම් ඒ ආගමේ අරමුණ හොදයි කියන්න පුළුවන්.

කොහොමවුණත් තව ටික කාලයක් යද්දි මනුස්සකම් කියන ඒවත් අමතක වෙයිද කියන එකයි ප්‍රශ්නෙ! අපි තාම එච්චර අවාසනාවන්ත නැහැ කියලයි මට නම් හිතෙන්නෙ. මට කියන්න ඕනෙ වුණේ තමන්ගෙ ආගම, දර්ශනය මොකක් වුණත් ඒක මනුස්සකම් අගයන, මනුස්සකම හරය කරගත් එකක් වෙන්න ඕනෙ කියල. එහෙම නැත්නම් අපිට දෙපාරක් හිතන්න වෙන්ව අපි ඒ ආගමේ 'අනුගාමිකයො' වෙන්න ඕනේද කියල!

මේ ලිපිය කිසිම ආගමකට විරුද්ධව හෝ පක්ෂපාතීව ලිව්ව එකක් නෙවෙයි කියන එක අවධාරණය කරන්න ඕනෙ. පාඨක දනෝ තම තම නැණ පමණින් තේරුම් ගනිත්වා.

ප.ලි: කාට හරි සරලව ලියපු ත්‍රිපිටකය, කුරාන‍ය, බයිබලය සහ හින්දු ආගම ගැන ලියැවුණු පොතක් දෙන්න පුළුවන් නම් ලොකු උදව්වක්!


Wednesday, October 26, 2011

අනුකරණය සහ "කොටියා ආවා"

ශ්‍රී ලංකාවෙ චිත්‍රපටි, සිංදු, රූපවාහිනී වැඩසටහන්, ගුවන් විදුලි වැඩසටහන්, දැන් ඇත්තටම ලංකාවෙමද කියන ප්‍රශ්නේ අකමැත්තෙන් වුණත් අහන්න වෙනවා. මේ "නිර්මාණ" වලින් වැඩි හරියක් සම්පූර්ණයෙන්ම හරි කොටසක් හරි කොහෙන් හරි රටකින් හොරකම් කරපුව. වැඩියෙන්ම උස්සන්නෙ ඉන්දියාවෙන්. (ඉන්දියාව ඇමරිකාවෙන් උස්සන එක ඉතින් වෙනම කතාවක්) .

හොරකමත් අහුවෙන්නෙ නැතිවෙන්න කළානම් කමක් නෑ. ඒත් හුඟක් දේවල් අතේ පත්තු වෙන විදියට තමා උස්සන්නෙ. ඊට පස්සෙ නිකන් "අපිම හොයාගත්තා" "අපේම උත්සාහයක්" "අපේම අදහසක්" කියලා ගහන පම්පෝරි තමා බලන්න වැඩේ. අපේ රූපවාහිනී නාලිකවක විකාශය වෙන ඇමරිකාවෙන් (සහ ඉන්දියාවෙන්) උස්සපු "Who Wants to be a Millionaire" වැඩසටහනේ පසුබිම් සංගීතය පවා ඉන්දියාවෙ විකාශය වෙන ඇමරිකන්  කොපියෙ සංගීතයමයි. ඒත් ඒක කරනකොට කියන්නෙ "අපි තමා මේක මුලින්ම කරන්නෙ" කියල.

දැන් කෙනෙක්ට කියන්න පුළුවන් ඇයි මම මේ අපේ සැබෑ නිර්මාණ, සොයාගැනීම් අමතක කරන්නෙ කියල. ඔන්න ඔතනයි ප්‍රශ්නෙ තියෙන්න. දැන් බලන බලන හැම පැත්තෙම කොපි. ඉතින් කවුරු හරි හොද නිර්මාණයක් කළාම දෙපාරක් හිතන්න වෙනව ඒ ගැන. කොච්චර මහන්සි වෙලා වටිනා නිර්මාණයක් කළත් මිනිස්සු ඒක පිලිගන්නෙ නෑ. හොඳ නිර්මාණ වලට කැමති අය ඒක සැක කරන්න බලනව. දැන් මේ ලිපියෙ මාතෘකාව පැහදිලි ඇති. හැබැයි තවත් ලොකු ප්‍රශ්නයක් තියෙනව - අපේ මිනිස්සුන්ට ඇත්තටම අලුත් නිර්මාණ ඕනේද? අපි ඒ තරමටම අනුකරණ වලට ඇබ්බැහි වෙලාද?

මේ ප්‍රශ්න වලට විසදුම් එන්න ඕන පාසලෙන් සහ විශ්ව විද්‍යාලයෙන්. ළමයින්ට හිතන්න දෙන්න ඕනේ. එයාලගෙ අමුතු, විකාර අදහස් විවෘත මනසකින් පිළිගන්න ඕනේ. උගන්නනවට වඩා ඉගෙනගන්න දෙන්න ඕනේ. කරන්න ටිකක් අමාරු වෙයි. ඒත් තව තව අලුත් නිර්මාණ, සොයාගැනීම් ශ්‍රී ලංකාවෙන් දකින්න නම් එහෙම කරන්න වෙයි. මම ස්ටීව් ජොබ්ස් ගෙ රසිකයෙක් නෙවෙයි. ඒත් එයාගේ එක කියමනකින් ඉවර කරන්නම් - "Stay hungry. Stay foolish"



Sunday, September 25, 2011

අපේ පිංකම්

මේ ළඟදී අපේ නෑදෑයො ටිකක් එකතු උනා විනෝද චාරිකවක් යන්න කතරගමට. මගේ නම් ඉතින් කැමැත්තක් තිබ්බෙ නෑ ඔය "වන්දනාවට", ඒත් ඉතින් කතරගම ගිහින් නැති හින්ද මාත් සැට් උනා වැඩේට. දැන් කට්ටියම උදේ පාන්දර වාහනේකින් ගමන යන්න පිටත් වුණා. එහෙ යද්දි ටිකක්  හවස් වුණා. කතරගම පුංචි හොටෙල් එකක නැවතුනා රෑ පූජාවට යන්න බලාගෙන. මාත් ඉතින් නා කියා ගෙන පොඩි නින්දක් දැම්මා.

හවස ඇහැරෙද්දි කට්ටිය පූජාවට බරටම වැඩ . පළතුරු වට්ටි, මල මාල, හඳුන්කූරු, කපුරු, etc. හැමතැනම. මාත් ඉතින් අලයා වෙන්න බැරි හින්ද සෙට් උනා වැඩේට. දැන් ඔක්කොම සූදානම්. ඉස්සෙල්ලම ගියේ කිරි වෙහෙර වඳින්න. ඒ වැඩේ අවුලක් නැතුව ගියා. ඊට පස්සෙ තමා හොඳම හරිය....

කතරගම "පුද බිමට" ඇතුල් වෙනකොටම තරු පෙනුණා ඉන්න සෙනඟ දැක්කම. අම්මෝ... "බැතිමත්තු" සේනාවක් අපමණ "භක්තියෙන්" පෝලිමේ. අඩුම ගානෙ රුපියල් 100ක් වත් පූජා වට්ටියෙ. ඒ මදිවට දෙපැත්තෙම එක එක "දේව මන්දිර". ඒවටත් මාර බිස්නස්. මටත් ඉතින් තියන්න උනා රුපියල් 100ක්. මෙතන තර්ක විතර්ක දාන්න ගියොත් "දේව උදහසට" අහුවෙනවානෙ!!!

පෝලිම හැබැයි ඉක්මණට යනවා. දෙයියො මාර ඉක්මනට "කන්නලව්" ප්‍රොසෙස් කරනවනෙ. කොහොමහරි පළතුරු වට්ටිය දුන්නම එකෙන් බාගයක් හම්බවුණා ආයෙ. මාර බඩගිනි. ඉවර කරා ඒකෙන් බාගයක්. ඊට පස්සෙ පොල් ගෙඩියකුත් ගහන්නලු. මොන කරුමයක්ද? ගැහුවා ඒකත්. දෙන් ඉතින් දුක් කරදර ඔක්කොම ඉවරයි. කත්තිය ප්‍රීති ප්‍රමෝදයෙන් ආයෙත් එන්න ආවා.

ඊට පස්සෙ දවසෙ අපි ගියා ආයෙත් කිරි වෙහෙරට කිරි ආහාර පූජාවකට. මඟුලයි!!! එතැනත් දෙයියෙක්. මහාසේන. ඒ ඉස්සර ඉඳපු වීර සෙන්පතියෙකුගෙ පිළිමයක්. මේ යක්කු ඒක රෙදි වලින් ඔතල මෙන්න පූජා කරනව. පඬුරු දහස් ගාණක් පූජා වෙනවා. අනේ කාලේ වනේ වාසේ කිව්වලු...

අපිට හිතන්න දේවල් ගොඩක් තියෙනවා. අපි රජ්ජුරුවන්ගෙ කාලේ ඉදන්ම මේවට රැවටුණා, තාමත් අපි ඒව පස්සෙ දුවනවා. අපි මහන්සියෙන් හම්බකරන සල්ලි ඒවට වියදම් කරනවා. අපේ දියුණුවට, අනිත් අයගෙ දියුණුවට මුකුත්ම කරන්නෙ නැතුව කොහෙවත් ඉන්න දෙවියො පස්සෙ දුවනවා. අපි පිංකම් කියල කියන්නෙ මේ වගේ බහුභූත වලට.

දෙයක් මතක් කරන්න බැරි උනා. අපි කතරගමට එන අතරමඟදී උඩවලව තියෙන, අනාථ වුණ අලි පැටවුන්ට කිරි දෙන තැනකට ගියා. එතැන අලි පැටවු 40කට වගේ කිරි දෙනව දවසකට 4 පාරක්. පිං කියන්නෙ මෙන්න මේවාට. දන්නවද එතැන ටිකට් එක කීයද කියලා? රු. 20යි.
දැන් හිතන්න... අපිට පේන, අපිට වැදගත් දෙයක් වෙනුවෙන් අපි වියදම් කරන්නෙ රු 20යි. ඒ වුණාට අපිට නොපෙනන, අපිට වැඩක් නැති දේකට අපි එ වගේ කීප ගුණයක් වුණත් වියදම් කරන්නෙ බොහොම සතුටින්.

හිතන්න....

Saturday, September 10, 2011

අපි තනියෙන් ද?

ටිකක් අමුතු මාතෘකාවක් "පිටසක්වළයෝ". ඇත්තටම උන් ඉන්නව ද? උන්ට ඉන්න වෙන තැන් තියෙනව ද? උන් මොන වගේ ද? ඔය දෙවෙනි ප්‍රශ්නෙට උත්තර දුන්නොත් වැඩේ ලේසියි. මෙහෙම හිතමු. අපේ සෞරග්‍රහ මණ්ඩලයේ විතරක් ග්‍රහයන් 8ක් ඉන්නවා. අපේ ක්ෂීරපථයෙ මේ වගේ සෞරග්‍රහ මණ්ඩල බිලියන ගාණක් තියෙනවා. එහෙම ක්ෂීරපථ බිලියන ගාණක් මේ විශ්වයේ තියෙනවා. "උන්ට ඉන්න වෙන තැන් තියෙනව ද?" ඉතින් එහෙම නැති වෙන්න පුළුවන් ද?

ඇත්තටම දැන් විද්‍යාඥයන් සැක කරනවා බ්‍රහස්පතිගෙ චන්ද්‍රයෙක් වෙන යුරෝපා සහ සෙනසුරුගෙ චන්ද්‍රයෙක් වෙන ටයිටන්ගෙ ජීවයක් තියෙන්න පුලුවන් කියල. ඒත් උන් මොන වගේ ද?

මෙතෙනදි විද්‍යාඥයන් බලන්නෙ අපෙ පෘථිවියේ ජීවය හැදෙන්න ඕනේ දේවල් මොනවද? ඒවා මේ තැන් වල තියෙනවද? කියල. එ දේවල් තමා මෙතේන්, ඇමෝනියා, හයිඩ්‍රිජන් සහ ජලය. ඉතින් මේ දේවල් කොහොම කොහොම හරි ඔය ඉස්සෙල්ලා කිව්ව තැන් වල තියෙනව කියල හොයාගෙන තියෙනවා. ඉතින් ඒ තැන් වල ජීවය තියෙන්න පුළුවන් කියලා උපකල්පනය කරනවා. ඒත්, මේ කියන "ජීවය" අපි - මිනිස්සු වගේ නම නෙවේ කියලයි එයාල හිතන්නෙ. උන් අපිට වඩා සෑහෙන්න වෙනස් - බොහෝ දුරට පොඩි ජීවින් කියලයි හිතන්නෙ. ඔය ඉතින් අපේ සෞරග්‍රහ මණ්ඩලයෙ ඇතුළෙ කතාව.

අපිට වඩා සෑහෙන ඈත තැනක ජීවය කොහොම වෙන්න පුළුවන්ද? විද්‍යාඥයෝ කියන්නෙ උන් බොහෝ දුරට අපිට වඩා තාක්ෂණයෙන් දියුණු වෙන්න ඉඩ වැඩි කියලා. ඒකට ප්‍රධානම හේතුව වෙන්නෙ අපේ සූර්යයා සාපේක්ෂව තරුණ වීමලු. ඉතින් ඒ පිටසක්වළයෝ අපේ ඇස් වලට නොපෙනෙන (නැනෝ) මට්ටමේ යන්ත්‍ර වෙන්නත් පුලුවන්. ඒත් මම නම් හිතන්නෙ ඔය "ජීවය" එක එක තැන් වලදි අර්ථ දැක්වෙන විදිය වෙනස් කියල. ඒ කිව්වෙ, උන් අපේ දෘශ්‍ය සහ ශ්‍රව්‍ය සංඛ්‍යාත පරාසයන්ට කොහොමටවත් අහු නොවෙන්නත් පුලුවන්.

හරි, දැන් පිටසක්වළයො ඇත්තටම ඉනන්ව ද? මම දන්න තරමට ඔය ගැන සැළකිය යුතු සාක්කි තාම හම්බවෙලා නෑ. විද්‍යාඥයෝ ගණන් බලන හැටියට රේඩියෝ තරංගයකට අපේ සූර්යයාට ළඟම තරුව, ඇල්ෆා සෙන්චූරි වලට යන්න අවුරුදු 4.5ක් යනවා. එහෙම බැලුවොත් ඔය පිටසක්වළයෝ හොයන වැඩේ එච්චරම ලේසි නෑ. හැබැයි මෙහෙම එකක් තියෙනවා, පිටසක්වළයෝ ඉන්නව කියන්න සාක්කි නැති එකෙන් ඔප්පු වෙන්න නෑ පිටසක්වළයෝ නෑ කියලා.

සැකසුවේ - History Channel - The Universe - Season 1 - Search for ET වාරතාමය වැඩසටහන ඇසුරින්